Köyüm Nikfer ve Ben

• Nikfer. Denizli’ye 67, Tavas’a 25 km’dir. 1954’te belde, 2014’te mahalle

yapılan bir köy. Barza Ovası’na bakar. 2020 nüfusu 2101.

• Köy, "Nikfer Bezi” adıyla ünlü ‘bez dokuması’ ile tanınır. Bezin önemli

özelliği pamuk dışında bütün işlemlerinin köyde yapılmasıdır.

• Anlatılanlardan anlaşılacağı üzere halkı, elbirlikçi ve girişimcidir.

• Nikfer’de düşünsel ve siyasal farklılık yüksektir. Bu farklılıklar itici güce

dönüşür.

• Son yıllarda, kadın ve erkek, eğitime yönelmiştir.

• Dört müze vardır.

• 1900’de açılan ilk üniversite "İstanbul Darülfünun-ı Şahane” yi Tavas’ta ilk

bitiren (1907) Osman Raşit Efendi Nikfer’lidir.

• "Nikferbozdağ Kayak Merkezi” ile kayak sporu gelişmektedir.

• Nikfer’li köyünün adını çok sever. 1961’de ‘Konak’ olan adı, 44 yıl sonra

yeniden Nikfer’e döndürmüştür.

Hasan Sofuoğlu’nun tuttuğu bu günlükler köy tarihi açısından önemlidir.

Nikfer’le ilgili ilk şiir 1947’de Hüseyin Sözeri (Hatipoğlu) tarafından yazılmıştır.

Şiirden iki dörtlük:

Toprağı pek azdır fakat verimli           Okuyanın mı yok dokuyanın mı?

O dar bahçeleri çokça sevimli             Manidar isimli Nikfer Köyü

Hergün bayram gibi gençler giyimli     Bakkalın mı yok çakkalın mı?

Cahili hiç yoktur herkes fehimli           Bir şehre layıksın Nikfer Köyü